Lubią wystawiać komedie. Kiedy trzeba, spotykają się na codziennych próbach. Na co dzień są uczniami świeckich gimnazjów i liceów. O kim mowa?

O teatrze PPP działającym przy świeckiej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Jego twórcą i magnesem, który przyciągnął młodzież jest Mariola Nadolna. – Kiedy jeszcze pracowałam w Gimnazjum nr 2, to moi uczniowie koniecznie chcieli wystawić kabaret. A jak młodzież chce potworzyć, to trzeba im to umożliwić – wspomina. Kiedy Nadolna zmieniła pracę z nauczycielki muzyki na pedagoga w poradni, jej uczniowie ruszyli za nią. – Przyszli do mnie sami. Tak zaczęły się kolejne spotkania i wspólne próby – opowiada. Skład teatru co chwilę się zmienia: ktoś przychodzi, ktoś sobie odpuszcza. Trzon pozostaje jednak niezmienny: Patryk Rybus, Klaudia Glander, Honorata Szwarz, Jagoda Janowska, Dawid Dolny, Eliza Frankowska i Weronika Detlaff. Samą działalność teatru można uznać za co najmniej specyficzną: grupa nie spotyka się na regularnych próbach, jednak kiedy trzeba, to potrafią zgrać całe przedstawienie w przeciągu dwóch tygodni. – Pierwsze scenariusze przygotowywała pani Nadolna. Teraz sami zgłaszamy swoje propozycje i wspólnie dopracowujemy spektakle – mówi Honorata Szwarz. I są pierwsze tego efekty: w zeszłym roku teatr PPP zdobył wyróżnienie, a poszczególni członkowie nagrody indywidualne podczas odbywającej się w Świeciu „Kurtynki”.

Ostatnia okazja do spotkania z teatrem miała miejsce 8 marca w Cafe Kultura. – Pełna sala i wspaniałe reakcje publiczności. Czego chcieć więcej? – pyta Klaudia Glander. – Chociaż z drugiej strony nie szukamy jakiegoś wielkiego poklasku. Robimy to, co lubimy. Wszystko pół na pół: trochę dla nas i trochę dla ludzi – dodaje. Młodzież przyznaje, że najchętniej przygotowuje spektakle kabaretowe. – Chcemy, aby ludzie się śmiali, to bardzo ważne w obecnych czasach – przyznaje Patryk Rybus. Oprócz niego i Klaudii nikt z młodzieży nie miał jeszcze do czynienia ze sceną. Za to wszyscy traktują swoją działalność jak wielką przygodę. Jak widzą swoją przyszłość? – Chciałbym się kiedyś zaangażować w „inteligentny kabaret” w stylu Hrabich – mówi Patryk. – Mam marzenie, aby śpiewać – przyznaje Honorata. Jagoda chciałaby grać w filmach. – Jestem gotowa na wszelkie propozycje – deklaruje. Dawid w przyszłości będzie zawodowym żołnierzem. Na razie jednak wszyscy przygotowują przedstawienie, które wystawią we Florencji i Domu Pomocy Społecznej.
AST